Leefden zij armoedig, dan was dit om zich te versterven en ook met het oog op groter liefdadigheid; ik weet niet meer juist hoe lange tijd de H. Anna slechts koude spijzen gegeten heeft. Doch hun dienstpersoneel ontbrak het aan niets; zij voorzagen hun van het nodige en zorgden zelfs bij hun huwelijk voor een bruidschat. Ik heb in de tempel nog vele mensen in gebed gezien; ook was een grote menigte de processie tot bij de tempelpoort gevolgd. Sommige aanwezigen moesten wel een voorgevoel gehad hebben van de hoge bestemming der H. Maagd, want ik herinner me nog enige uitlatingen die Anna in blijde geestdrift tot enige vrouwen richtte en waarvan de zin ongeveer was: “Nu trekt de Ark van het Verbond, het Vat van de Belofte de tempel binnen.” De ouders en overige verwanten van Maria keerden naar Nazareth terug en bereikten heden nog de stad Bethoron. 72. Ik was nu ook nog getuige van een feest bij de tempelmaagden. Maria moest aan haar meesteressen en aan enige jonge meisjes één voor één vragen of zij haar in hun midden gedogen wilden. Zo was dit het gebruik. Hierop volgde een maaltijd en na afloop daarvan een dans van de meisjes met elkaar162. 162 Dans. – De dans om vrome motieven gold bij de Joden als een godsdienstoefening. Korpsen zangers en muzikanten (bij de heidenen vooral danseressen) waren aan de tempels verbonden. Toch werden ook bij de Joden in feestelijke omstandigheden, b.v. op het loofhuttenfeest, 7 nachten achtereen, dansen gehouden. Zelfs Sanhedristen en andere aanzienlijke personen namen er deel aan. In Esdras 7, 65 worden onder het tempelpersoneel 200 zangers en zangeressen genoemd. De dans, zegt men, is een middel om de gehele mens, lichaam en ziel, aan de godsverering deel te laten nemen. Dit lag zo in de oosterse en heidense mentaliteit. Nog hedendaags wordt door de muselmanse derwisjen dapper gedanst, op gevaar af dat ze er dronken bij neervallen. *** Heeft de dans in de christelijke godsdienst zin? Fascikel 3 276