Uit het leven van de H. Maagd in de tempel. 73. De beschouwingen hierboven deelde de zienster gewoonlijk mee  omstreeks het feest van Maria‐Opdracht.    Bovendien vertelde zij nu en dan bij andere gelegenheden ook nog  het volgende over Maria’s elfjarig verblijf in de tempel.   Ik zag de H. Maagd in de tempel, terwijl zij in jaren vorderde, nu eens in de woning van de vrouwen met de andere meisjes, dan weer alleen in haar kamertje; haar tijd bracht zij door met studeren, bidden en werken; zij weefde, breide en bracht borduurwerk aan op smalle banen stoffe, die op lange staven gespannen waren; zij waste de doeken en reinigde vaatwerk, alles in dienst van de tempel. Dikwijls zag ik haar ook in gebed en overweging. Ik heb nooit gezien dat zij haar lichaam kastijdde of afmartelde, dit had zij niet nodig. Nochtans, evenals alle waarlijk heilige mensen, gebruikte zij niet méér voedsel dan nodig was om te leven, en geen andere spijzen dan die waartoe zij zich verplicht had of waaraan zij niet verzaakt had. Buiten de door de tempel-dagorde voorgeschreven gebeden bestond Maria’s godsvrucht in een onafgebroken verzuchten naar de Verlossing en in een voortdurend inwendig bidden; doch dit alles geschiedde bescheiden en verborgen. Wanneer iedereen sliep, stond zij van haar legerstede op en smeekte tot God; ik zag haar dikwijls in tranen wegsmelten en onder haar gebed omgeven van licht. Groter geworden droeg zij steeds blauwachtig glanzende klederen en onder haar gebed was zij gesluierd, gelijk zij ook gesluierd was, wanneer zij tot de priesters moest spreken of als zij naar beneden ging om in een kamer naast de tempel werk te halen of in te leveren. Er lagen zulke kamers aan drie zijden van de tempel: ze maakten op mij steeds de indruk van sacristieën; er werd daar Fascikel 3 282