Psalmen 126 Herinnering en verwachting 1. Een bedevaartslied. Toen de HERE de gevangenen van Sion deed wederkeren, waren wij als degenen die dromen. 2. Toen werd onze mond vervuld met lachen, onze tong met gejuich. Toen zeide men onder de heidenen: De HERE heeft grote dingen bij hen gedaan! 3. De HERE heeft grote dingen bij ons gedaan, wij waren verheugd. 4. HERE, wend ons lot als beken in het Zuiderland. 5. Wie met tranen zaaien, zullen met gejuich maaien. 6. Hij gaat al wenende voort, die de zaadbuidel draagt; voorzeker zal hij komen met gejuich, dragende zijn schoven. Uit: NBG-vertaling 1951 *** Hierop zag ik de H. Maagd in haar cel haar ontsteld gemoed in het gebed voor God uitstorten. Ook herinner ik me gezien te hebben dat Maria onder dit gebed als versmachtte van dorst en met haar kruikje afdaalde om uit een vijver of waterbak (op het Tempelplein) water te gaan scheppen. Hier hoorde zij, zonder een zichtbare verschijning te zien, een stem als een openbaring van Boven, die haar bemoedigde en sterkte om de huwelijksstaat te aanvaarden. Dit was niet de eigenlijke boodschap des engels, want deze zag ik later te Nazareth plaats hebben178. die, volgens de Misjna, bij de Joden van oudsher gebruikelijk waren, bestaat er geen spoor van de belofte van zuiverheid. Zolang men nog de Messias verwachtte, werd de huwelijksstaat met een talrijk kroost gehouden voor de gezegendste en Gode welgevalligste (cfr. Ps. 126; Deut. 7, 14). Dit maakt het begrijpelijk waarom de priesters Maria’s verlangen niet inwilligden. Nochtans ontbrak het ook in het Oude Testament niet aan mensen, zoals de Essenen, die aan de maagdelijke staat de voorkeur gaven. 178 Nota van Brentano. – Het is opmerkenswaard dat men ook in het apokrief Proto-evangelie van Jakobus leest dat Maria in het gezelschap van verscheidene andere maagden uit de tempel naar Nazareth terugkeerde. Men had hun spinwerk meegegeven. Fascikel 3 316