Dit resultaat bereikte de H. Geest niet door verloop van tijd of opeenvolgende handelingen, zoals de natuur dat bewerkt in gewone moeders, maar in één ogenblik en door een uitwerksel van zijn almacht. 2) Op dit eigenste ogenblik trok Hij ook een ziel uit het niet; de ziel van Jezus, de volmaakste en subliemste die Hij ooit heeft geschapen en door een natuurlijke informatie verenigde Hij haar met het kleine lichaam dat Hij op hetzelfde ogenblik uit het bloed van Maria vormde. Uit die vereniging van lichaam en redelijke ziel ontstond een volmaakte mensheid, voorzien van alle vermogens en gaven die de mens naar ziel en lichaam eigen zijn. (Aldus naar gezaghebbende leraren). 3) Tenslotte werd op dit zelfde ogenblik uitzondering gemaakt op een natuurwet. Deze wet bestaat hierin, dat aan de menselijke natuur, bestaande uit ziel en lichaam, op het ogenblik van haar ontstaan een geschapen zelfstandigheid of persoonlijkheid wordt toegevoegd, waardoor zij een menselijke persoon of normaal mens wordt. Een andere opvatting meent dat die menselijke natuur een persoon of zelfstandig, op zichzelf bestaand wezen wordt, door het feit dat ze onafhankelijk bestaat. De natuurwet zelf brengt dit mee. Maar deze eis van de natuur werd in Jezus’ geval opgeheven en in plaats dat zijn natuur een eigen persoonlijkheid ontving of een eigen persoon was, werd ze fysisch en zelfstandig met de tweede persoon der H. Drievuldigheid verenigd, zodat ze bestond in en door de persoon van het Woord; hierdoor werd ze de mensheid, de natuur van een God, zonder andere bestaanssteun, grond (suppositum) of persoonlijkheid dan de tweede persoon der H. Drie-eenheid. Deze drie verwezenlijkingen geschiedden op één en hetzelfde ogenblik, omdat, zoals de H. Joannes Damascenus het zegt, het lichaam van dit kind geen ogenblik bestaan heeft zonder met een redelijke ziel verenigd te zijn. En geen enkel ogenblik maakte het met de redelijke ziel een wezen uit, zonder dat de natuur die zij samen vormden, hypostatisch in bezit was genomen door het goddelijk Woord. (hypostatisch = wankel, gezegd van bepaalde eigenschappen die gemakkelijk kunnen worden onderdrukt door andere eigenschappen). De bevruchting door de H. Geest, de bezieling door een geestelijk element of ziel, hun vereniging met het Woord voltrokken zich volmaakt gelijktijdig, zonder de miniemste opeenvolging of tussentijd, opdat de menselijke natuur nooit aan zichzelf, nooit aan een andere persoon zou behoren dan aan het Woord, en geen enkele stond een eigen persoonlijkheid zou hebben, alvorens te zijn en te bestaan in de persoon van het Woord. Fascikel 3 352