Naderhand zag ik de herbergbewoners de H. Familie in hun kamertje bezoeken en zich vriendschappelijk met haar onderhouden. Boven hun zwart rouwgewaad hadden zij hun wit bovenkleed niet meer aan. Nadat Jozef en Maria wat voedsel gebruikt hadden en opgefrist waren, baden zij tezamen en begaven zich ter ruste. Vrijdag, 23 november. – Jozef en Maria begaven zich heden om het middaguur uit deze herberg op weg naar Bethlehem, dat misschien nog een paar uren van hier verwijderd lag. De huisvrouw verzocht hen eerst nog dringend om toch te blijven, daar het Maria aan te zien was, dat haar bevalling elk ogenblik plaats kon grijpen. Doch met neergeslagen sluier antwoordde Maria dat zij nog 36 uren tijd had; misschien ook zei zij 38 uren, doch dit weet ik niet meer zo zeker. De waardin wilde haar daar wel gaarne houden, doch in een ander gebouw, niet in het eigenlijke huis239. Bij hun vertrek zag ik Jozef nog met de waard over zijn ezels spreken; hij prees de dieren en zei dat hij ook de ezelin meegebracht had om ze in geval van nood te verpanden240. Toen de waard en de waardin nog van de moeilijkheid spraken om in Bethlehem herberging te vinden, zei Jozef dat hij daar vrienden wonen had, die hem heel zeker gastvrij zouden ontvangen. 239 Nog 36 of 38 uren. – ‘s Middags vertrekken zij. Christus zal te middernacht of onmiddellijk daarna geboren worden. Dus nog 36-38 uren. “Weet”, zei Maria tot de H. Brigitta, “dat ik het uur van Jezus’ geboorte vooraf nauwkeurig kende.” (Openb. VII, 25). 240 Jozef prees de dieren. – Toch verzwijgt hij uit ootmoedigheid dat de ezelin hun de weg getoond heeft. Ook hecht hij zo weinig aan dat buitengewone, dat hij ze later te pand geeft en tenslotte ze zal verkopen. Fascikel 4 445