hoofdmannen uit zijn verwantschap ootmoedig en eerbiedig voorovergebogen. Middelerwijl stonden Saïr en Teokeno ieder met zijn gevolg achteraan in de gang van de grot tot onder het afdak vóór de ingang. Toen zij binnentraden, voelden allen zich vervuld met gevoelens van de vurigste godsvrucht; zij waren als dronken van aandoening en brandende liefde, als doorgloeid en doorglansd van het licht dat de grot vervulde en toch was daar geen ander licht aanwezig dan het licht van de wereld. De houding van Maria die op één arm leunde, was meer liggend dan zittend. Haar plaats was op een tapijt links van het Kindeke Jezus dat tegenover de ingang lag, op de plaats van zijn geboorte, in een soort trog die met een tapijt bedekt en boven de grond op een onderstel verheven was. Op het ogenblik dat de koningen binnentraden, richtte de H. Maagd zich in zittende houding op en hulde zich in haar wijde sluier (wegens het naderen van mannen), waarin zij ook het kind Jezus vóór zich op haar schoot nam. Terwijl Mensor neerknielde, zijn geschenken neerzette en uit de grond van zijn hart gloedvolle woorden van huldiging sprak, wat hij deed met eerbiedig ontbloot, ootmoedig neergebogen hoofd en met de handen op de borst gekruist, had Maria van haar Kind, dat met een rode doek en daarboven met een witte omwikkeld was, het bovenlijfje ontbloot, en het zag er zo vriendelijk uit, zo wonderschoon en schitterend tussen de vouwen van haar sluier; zij ondersteunde zijn hoofdje met de ene hand en hield het lichaampje met de andere omvat; het Kindje had zijn handjes vóór de borst gekruist als in gebed; het straalde van vriendelijkheid en herhaaldelijk maakte het, met zijn handjes om zich heengrijpend, een minzaam gebaar. O hoe zalig en godvruchtig verrichtten die beminnelijke mannen uit de morgenlanden hun aanbidding. Hiervan getuige zei ik bij mezelf: Fascikel 6 646