had zien overnachten en met de bewoners vertrouwelijk had zien omgaan, als waren zij er thuis. Heden, 30 december, maakten Anna en haar man en meid zich gereed voor de definitieve afreis en namen alles wat van de geschenken der H. Driekoningen daar nog overgebleven was, op hun lastdieren mee. Terwijl zij het nu oplaadden, was ik heel verwonderd hen een pakje te voelen meenemen dat van mij was; ik voelde dat het mee opgeladen werd en ik kon helemaal niet begrijpen hoe een heilige als moeder Anna het aandurfde zich iets van het mijne toe te eigenen. Deze bevreemding van de zienster wordt hierdoor opgehelderd dat  Anna stoffe of klederen van de H. Driekoningen meenam, waarvan K.  later een klein stukje als relikwie in haar bezit kreeg.    Zij voelt dat Anna dat stukje nu meeneemt (en waant wellicht het  voortaan kwijt te zullen zijn).   Fascikel 6 679