verwoeste kerken afkomstig waren en dateerden uit de eerste  christelijke tijden; ze waren vaak aanleiding tot kostbare visioenen en  haar vrienden maakten er ook wel eens gebruik van om haar  verlichting in haar groot en voortdurend lijden te verschaffen, vooral  wanneer het buitengewoon erg en ondraaglijk geworden was.   Tot hier de nota van Brentano, maar deze blijft aan het woord in de  tekst.   ***  In verband met de geschiedenis der H. Driekoningen spreekt hij van  relikwieën die van hen afkomstig zijn en meteen levert hij de bewijzen  van K.’s kennis en helderziendheid inzake relikwieën.    Deze uiteenzetting beslaat 7 bladzijden.  Daar dit alles meer tot het  leven en de charismata van K. dan tot het leven der H. Maagd behoort,  daar wij minder reden hebben dan Brentano om hierop de nadruk te  leggen en bovendien ons werk niet nodeloos mogen verlengen, stellen  wij ons met een paar trekken daaruit tevreden.   In het begin van dit nr. 160 noemde K. twee in haar bezit zijnde  relikwieën van de H. Driekoningen: iets van het presenteertafelkleedje  en iets van een mantel.    Zij vervolgde en zei tot Brentano: “Ze zijn bij U, thuis, in één van de  zakjes, waarin relikwieën stevig verpakt zitten.”    Brentano bracht haar die pakjes en ze greep er één uit, dat de  aangeduide relikwieën bevatte; zij opende het dadelijk en herkende een  geelwollen en een ander donkerroodzijden stukje stoffe als afkomstig  van de H. Driekoningen.   Van hun mantels zei zij: “zij bezaten er verschillende, een sterke en dikke  die zij droegen bij slecht weer; een gele en een rode van fijne lichte  wolle; die mantels waaiden onder het gaan in de wind; bij plechtigheden  droegen zij mantels van ongeverfde zijde; ze glansden, waren op de  zoom met goud geborduurd en hadden een lange sleep die gedragen  werd.”    Een stukje zijde was ook aanleiding tot een visioen over zijdeteelt,  waarvan zij getuige was in een streek nog verder dan het land der  koningen, nl. in westelijk Koressan.    Fascikel 6 681