Ik zag Jozef in zijn kamertje met het hoofd op de arm op zijn zijde liggen slapen; ik zag een schitterende jongeling tot zijn legerstede naderen en tot hem spreken. Jozef richtte zich op, maar was niet geheel wakker en ging onbewust weer liggen. De jongeling vatte hem nu bij de hand en trok hem overeind; Jozef kwam tot het bewustzijn en stond op: de jongeling verzwond. Jozef ging naar de lamp die in het midden van het huis vóór de haardstede brandde en stak er zijn lamp aan. Nu ging hij kloppen op de kamerdeur van Maria en vroeg aan de H. Maagd te mogen binnentreden; ik zag hem binnengaan en spreken met Maria, maar niet van aangezicht tot aangezicht, want ze waren nog gescheiden door het vóór haar bed geplaatste scherm, dat zij niet opendeed. Jozef verwijderde zich weer en ging naar de ezel in de stal en dan in een kamer, waarin allerlei huisraad bewaard werd; hier verzamelde hij enige benodigdheden en bracht alles in gereedheid voor de vluchtreis. Nadat Jozef van de H. Maagd weggegaan was, stond zij onverwijld op en kleedde zich aan voor de reis; zij begaf zich tot haar moeder Anna en deelde haar het bevel van God mee. Ook Anna stond nu op en zo ook Maria Heli met haar knaapje (kleinzoontje); zij lieten het Kindeke Jezus nog rusten. Voor die volmaakte mensen ging de wil van God vóór alles. Al was hun hart ook nog zo bedroefd, toch brachten zij zonder vertraging alles voor de reis in gereedheid; eerst daarna zouden zij de vrije loop laten aan hun afscheidsleed. Anna en Maria Heli hielpen het nodige voor de reis bijeenbrengen; Maria nam op verre na niet zo veel mee als zij van Bethlehem had meegebracht366; zij pakten slechts een middelmatige voorraad en 366 Hier lezen wij dat Maria, bij de haastige vlucht uit Nazareth naar Egypte, op verre na niet zoveel meenam als zij uit Bethlehem naar Nazareth had meegebracht, of liever had laten overbrengen. Moeder Anna had toen nl. op twee ezels een groot deel van de geschenken der H. Driekoningen laten inpakken (fasc. 6, nr. 159). Fascikel 7 729