indrukwekkend en eerbiedwaardig dat Agrippa II, 60 jaren na

Herodes, besliste de colonnade niet te verbouwen (cfr. Guide,

200).

De koninklijke zuilengang aan de zuidzijde van het plein was één

van Herodes’ meesterwerken van bouwkunst; door zijn

kunstwaarde, stijl, pracht, rijkdom en grootsheid was het als het

ware de bekroning van de ondernomen tempelvernieuwing. Die

driedubbele gang bedekte het terrein van Salomons koninklijk

paleis. Vandaar zijn naam: ‘koninklijke zuilengang’; hij bestond

uit een buitenmuur, waarin een rij pilasters ingewerkt was en drie

rijen zuilen; hij liep van de Kedronvallei tot de Siloë-vallei; de

twee uiteinden hadden een koepeltoren en staken hoog boven de

valleien uit. Vooral de zuidoosthoektoren verhief zich boven een

zo diepe vallei (Kedron), dat, zo zegt met overdrijving Flavius

Josephus, men niet van boven op de bodem van die afgrond kon

zien, zonder er duizelig van te worden.” (Ant. III, 73).

Vele exegeten menen dat de duivel bij Jezus’ tweede bekoring de

Zaligmaker op deze hoek plaatste.

Katarina echter wijst voor het ‘pinnaculum templi’ of

‘tempeltinne’ (pinnaculum = kleine vleugel) vanwaar de duivel

Jezus aanraadde zich naar beneden te werpen, de noordwesttoren

aan, iets zuidelijker dan het Pretorium. Inderdaad, nergens kon

Jezus zijn macht beter tonen, want onder die hoge muur lag de

wijk Akra, het meest bevolkte stadsgedeelte. Was Jezus werkelijk

machtig en een waaghals, nergens elders kon Hij beter zijn macht

vertonen.

De middelste van de drie beuken van de koninklijke zuilengang

stak boven de twee zijgangen uit; ze kwam in het westen uit op de

landbrug waartoe de Robinsonboog behoorde. In de zuidmuur

had deze zuilengang geen deur, maar twee gangen liepen eronder.

Wij laten het aan Flavius Josephus over de pracht en grootsheid

dier gangen op te hemelen (cfr. B. J. II, 133; Ant. III, 73-74).

Fascikel 8