- De 10e of boven reeds vermelde binnenpoort (4) was de

grootste en rijkste; ze was vervaardigd van Korintisch koper of

brons, dat men voor kostbaarder hield dan goud en werd

daarom ook genoemd de Korintische poort; ze zag naar het

oosten en was gelegen tegenover de tempelvestibule.

Met 15 halfcirkelvormige treden leidde ze uit het voorhof van

de vrouwen naar dat van de mannen en van de priesters.

In deze poort was een zaal die de verste plaats was tot waar de

vrouwen mochten komen voor het vervullen van rituele

voorschriften, zoals de opdracht van de eerstgeboren zoon.

Over de naam van deze poort bestaat nochtans onzekerheid,

want Flavius Josephus is zeer onduidelijk, waar hij de ligging

aanduidt van de Poort van Nikanor (uit de Talmud), die wel

dezelfde schijnt te zijn als de Schone Poort uit Hand.3, 2.

Sommigen veronderstellen de ‘Schone Poort’ in de oostmuur

(1), in het zicht van het voorhof der heidenen; ze zou dan een

van de 9 buitenpoorten geweest zijn, maar, zoals reeds gezegd,

de oosterlingen stalden liever hun pracht uit van binnen dan

van buiten; vele rijke huizen, die De Géramb in Damascus

bezocht en van binnen echt luxueus waren, prachtig als een

paleis, waren eerder arm en schamel van buiten.

Ook hadden in deze binnenpoort vele rituele handelingen

plaats en om godsdienstredenen diende ze dus fraaier te zijn

dan een gewone ingangpoort.

VI. De voorhoven.

Het eerste voorhof, nl. dat van de heidenen, het uitgestrekste van

alle, is reeds met het voornaamste wat men daar ziet, in

ogenschouw genomen. Op de tweede plaats komt het voorhof

van de vrouwen binnen in het Hiëron: het dateert uit de tijd na de

Babylonische ballingschap. Salomons tempel kende slechts het

voorhof van de priesters en dat van het volk. Na de ballingschap

onderscheidde men:

Fascikel 8