verwaarloosde toestand van zo’n vruchtbare bodem, door de armoede van de bedoeïenen die er woonden in ellendige lemen of bakstenen hutten (cfr. Mislin, II, 74, 100-101). Alleen rondom de schaarse dorpen en enkele steden, zoals Jaffa en Lodd (Lydda) en Ramleh zag men uitgestrekte en waarlijk prachtige tuinen en boomgaarden, graan- en komkommervelden. Thans is door de vlijt en het initiatief der joodse immigranten het aanschijn der vlakte ten goede vernieuwd; de moerassen zijn drooggelegd, de vlakte gedraineerd, geen hoekje grond blijft onbenuttigd; er zijn vele waterlopen, talrijke irrigatiekanalen; het ene dorp verdringt het ander; nergens is in het nieuwe Israël de bevolking zo dicht; ze stijgt tot 500 zielen per km². Men kweekt er veldvruchten, vruchtbomen, vooral citroen- en sinaasappelen, wijnstammen, groenten; ook bloeien er handel en nijverheid, visvangst en tuinbouw. De reeds voorheen vruchtbare tuinen van Jaffa, Lydda, Ramleh gelijken nu op een bewonderenswaardige, verrukkelijke oase die zich verscheidene kilometers ver uitstrekt. De reizigers die te Jaffa ontschepen en naar Jeruzalem moeten, doorkruisen ze; reeds vroeger drukten zij hun verbazing uit over dat uitgestrekt paradijs; het herinnert aan de oude Saronvlakte, zo geroemd door de profeten (zie b.v. Leroux, Dubois, Mislin, De Géramb, Dictionnaire de la Bible (D.B.), Joppe.) Nu is deze heerlijkheid ten top gestegen. Fascikel 8 116