geschied was. Nu begon de een en dan de ander te roepen en de

geselhouwen van de tuchtmeesters mochten niet langer baten.

Dan weer riepen zij gezamenlijk en de herrie was algemeen.

Wanneer zij nu niet langer meer te beteugelen waren, zegde Jezus

dat men hen buiten vóór de synagoge tot Hem zou brengen en Hij

stuurde twee leerlingen in de stad er op uit om alle overige

mensen van dat slag te roepen en vóór Hem te brengen. Welhaast

was er nu een grote menigte dergelijke sukkelaars rondom Hem

verzameld – ik telde er wel vijftig – en rondom hen verdrong zich

een grote massa nieuwsgierigen.

De krankzinnigen gingen ondertussen door met roepen, doch dan

zegde Jezus: “De geest die uit u spreekt, is van beneden

en hij zal naar onderen teruggedreven worden.”

En op hetzelfde ogenblik werden zij allemaal gerust en genezen;

meerderen onder hen zag ik te gronde vallen.

Ook zag ik een grote opschudding in de stad ten gevolge van dit

genezingswonder; ik zag Jezus en de zijnen in groot gevaar; de

opstand was zo hevig en de woede zo dreigend, dat de Heer de

wijk nam in een huis en door het nachtelijk duister begunstigd de

stad verliet. Ook zijn drie leerlingen en Cocharia en Arastaria, de

zonen van Maraha, Anna’s zuster, en de H. Vrouwen verlieten de

stad.

Jezus’ moeder was in grote droefheid en angst, omdat zij Hem

hier voor de eerste maal onder haar ogen gewelddadig vervolgd

zag. Zij waren afgesproken om op een bepaalde plaats buiten de

stad onder bomen weer samen te komen.

Degenen die Jezus hier had genezen, begaven zich meestendeels

tot de doop van Joannes, en hoofdzakelijk waren zij het, die zich

later hier bij Jezus aansloten.

218.

24 augustus. –

In de nacht van de donderdag verstrooid uit Sefforis gevlucht,

verenigden zich de drie leerlingen en Arastaria en Cocharia

Fascikel 9