240. Allen waren door zijn wijsheid meegesleept (cfr. Lk. 4, 14-15). De Nazarethanen verlangden nu van Hem dat Hij hier zou blijven wonen; zij zouden zorgen voor een huis en in al zijn noodwendigheden voorzien; zij vroegen Hem daarom ook waarom Hij met zijn Moeder naar Kafarnaüm was gaan wonen. Hij antwoordde dat Hij hier niet kon blijven; Hij was met zijn Moeder naar Kafarnaüm getrokken, omdat Hij midden in het land wilde wonen; dit was nodig om doeltreffender zijn bestemming en zending te vervullen. Maar zij wilden dit niet begrijpen en hielden zich voor beledigd, omdat Hij niet onder hen wilde wonen; zij meenden Hem een voordelig aanbod gedaan te hebben en hielden zijn argument van zending en bestemming voor hovaardigheid. In deze stemming verlieten zij, toen het reeds avond was, de school. De drie jongelingen, die twintig jaar konden zijn, verzochten Hem om een onderhoud, doch Hij stond het hun niet toe, totdat zijn negen leerlingen rondom Hem vergaderd waren; dit stelde hen teleur. Hij verklaarde dat Hij aldus handelde, opdat er getuigen zouden zijn van hetgeen Hij hun te zeggen had. In tegenwoordigheid nu van de negen leerlingen legden die zonen Hem zeer heus en ootmoedig hun wens voor, die ook de wens van hun ouders was, te weten, dat Hij hen onder zijn leerlingen zou aanvaarden; hun ouders zouden Hem het onderwijsgeld betalen; zij verlangden Hem te vergezellen en verklaarden zich bereid Hem bij Zijn arbeid te dienen en te helpen. Naar ik zag, was Jezus bedroefd, omdat Hij hun bede niet inwilligen kon, deels om henzelf, deels om zijn leerlingen, want Hij moest hun de redenen er van geven en zij waren er nog niet vatbaar voor. Hij zegde hun: “Wie geld geeft om zich daarmee iets aan te schaffen, beoogt tijdelijk voordeel en winst, doch wie ZIJN weg wilde gaan, Fascikel 9 121