Openbaar Leven van Jezus Hoofdstuk II – Joannes de doper (tot het doopsel van Jezus) Joannes’ verblijf in de woestijn (verhaald op 24 juni 1820) 261. Ik zag de nog jeugdige Joannes tijdens zijn verblijf diep in de woestijn allerhande boetplegingen verrichten: hij sliep op de harde rots onder de blote hemel, liep met geweld over ruwe stenen, door distels en doornen, geselde zich met doornen takken, arbeidde zich moe aan bomen en stenen en lag lang in gebed en beschouwing. Dikwijls zag ik bij hem in de wildernis lichtende gestalten, en ik zag hem eens op de leeftijd van ongeveer 17 jaar heimelijk en onbemerkt het huis van zijn ouders bezoeken. Zakarias was reeds dood, maar Elisabet leefde nog. (Moet zijn: was ook dood, maar een nicht bewoonde het ouderlijk huis, zie fasc. 7, geheel nr. 190). Na dit bezoek drong hij nog veel dieper de woestijn in, dan hij tot nog toe gedaan had; hij trok in noordoostelijke richting en naderde het gewest, waar ik in mijn visioenen de wonderbare Profetenberg en de bovenaardse wateren zie. (Hierover LATER een woord). Hij kwam in het gewest, waar ik de H. Evangelist Joannes veel later eens onder hoge bomen zag liggen schrijven (nr. 2257). Er stonden daar hoge bomen, waaronder struiken stonden met bessen, waarvan hij at. Ik zag hem ook van een kruid eten; dit heeft ronde bladertjes gelijk de klaver, en een witte bloem; bij ons thuis stonden dergelijke kruiden, doch kleiner; ze groeiden onder de hagen. (Brentano plaatst hier tussen haakjes: de hazenklaver, oxalis). De bladertjes smaken zuurachtig; als kind at Fascikel 10 172