384. Van één lot echter zag ik het wonderbaar uitwerksel, namelijk van het lot van de bruidegom, dat een zonderlinge vrucht was. Dit lot bestond uit twee vruchten van verschillend geslacht, aan één steel, zoals bij de kemp. - De ene vrucht geleek meer op een vijg, - de andere meer op een geribde appel, echter zonder kroontje van boven, ze was hol (ingebogen); het is niet gemakkelijk dit uit te leggen; ze was als een navel; er waren twee zaad- of klokhuisjes boven elkaar er in; het ene bevatte 4, zo mij dunkt, het andere 3 pitten; fijne witte draadjes groeiden er van boven uit. Ze was roodachtig, van binnen wit en rood gestreept; zulke vruchten heb ik gezien in het paradijs. Nota van Brentano:   Ongeveer aldus beschreef zij die vrucht; dit lijkt verward; men vraagt  zich af of zij niet, nu eens de vrucht, dan weer de bloem, of wellicht  beide terzelfder tijd op het oog had.    (Dit bekent K. zelf in nr. 385, begin).   Ik weet nog slechts dat allen verwonderd stonden, toen deze vrucht aan de bruidegom ten deel viel, en dat Jezus naar aanleiding ervan hem sprak over het huwelijk, de kuisheid en over de vruchten welke deze deugd honderdvoudig voortbrengt. Hij zette dit alles op zulk een manier uiteen, dat de Joden, in weerwil van hun hoogachting van het huwelijk, aan zijn woorden geen aanstoot konden nemen, terwijl sommige leerlingen die Essenen waren, b.v. Jakobus de Mindere, Hem nog grondiger begrepen. Ik zag dat de aanwezigen zich meer over dit dan over de andere loten verwonderden, en ik hoorde Jezus zeggen dat de uitwerkselen van die loten of vruchten nog wonderbaarder zijn dan hun betekenis wonderbaar Fascikel 12 447