Toen nu de spijzen opgedragen werden, bracht men ook een gebraden lam, dat vóór Jezus gezet werd; het had de pootjes kruiswijs gebonden. Toen nu de bruidegom een bakje met de messen ter verdeling tot Jezus bracht, zegde Jezus tot hem, doch voor hem alleen hoorbaar, dat hij zich het knapenfeest moest herinneren; het had plaats gehad in zijn 12e jaar na een paasfeest. Op dat familiefeest had Hij onder de maaltijd een parabal van een bruiloft verteld en had hem ook voorspeld dat Hij zijn bruiloft zou komen meevieren. Deze voorspelling ging nu heden in vervulling. Dit stemde de bruidegom zeer ernstig, want dit voorval was hij vergeten. Jezus was onder de maaltijd, zoals gedurende de hele bruiloft, zeer opgewekt en nochtans steeds bedacht op onderricht. Aan alle handelingen van de maaltijd verbond Hij een zinnebeeldige betekenis. Hij maakte ook gewag van de blijde feeststemming die bij zulke gelegenheid mocht heersen; de boog moet niet altijd gespannen zijn en een akker moet door de regen verkwikt worden. Hij maakte nog andere vergelijkingen met dezelfde strekking. 387. Daarna sneed Jezus het lam in delen en dit werd het aanknopingspunt tot bijzonder treffende onderrichtingen: “Het lam, zegde Hij, moet van de kudde afgescheiden worden; deze afscheiding en uitverkiezing hebben niet ten doel eigen wellust en voortplanting, maar het lam is ter dood bestemd. Daarna moet het reinigingsvuur het van rauw en hard zacht en eetbaar maken en tenslotte moeten op tafel al zijn delen uit elkaar gesneden en voorgediend worden. Fascikel 12 453