voor als een voorafbeelding van de tegenwoordige tijd en de regen als een zinnebeeld van de komst van de Messias. Diens leer zou zich nu uitbreiden, zich alom verspreiden en alles verkwikken. Wie nu dorst had moest drinken en wie zijn akker bewerkt en gereed gelegd had, zou regen bekomen187. Dit alles zei Hij zo aandoenlijk en wonderbaar, dat alle toehoorders weenden; ook Maria en de H. Vrouwen weenden; ook ik kon mijn tranen niet weerhouden. De mensen hier te Kafarnaüm zijn nu werkelijk in een gunstige stemming; er zijn hier drie priesters in de synagoge en dikwijls neemt Jezus met zijn vertrouwdste leerlingen de maaltijd in een huis, waarin de priesters bij de synagoge wonen en waarin leraars, die het woord in de synagoge voeren, een zeker recht op gastvrijheid of herberging bezitten (cfr. fasc. 12, nr. 361 en nr. 399; fasc. 9, nrs. 237-238). 7 maart. – Gisterenavond en vanmorgen vroeg werd er weerom op het wonderbaar instrument geblazen, en ook heden wordt de feestviering nog voortgezet, doch slechts door kinderen en jongens bij wijze van verlustiging. Reeds gisterenavond heeft Jezus de leerlingen die verwanten van Hem zijn, en de leerlingen uit Betsaïda verlof gegeven, omdat Hij heden vroeg dit gewest wilde verlaten en naar Judea reizen. 187 Te vergelijken met dit analoog woord dat Jezus richtte tot de begenadigde zuster Jozefa Menendez: “Schrijf op wat Ik dikteer, Jozefa, Ik wil dat mijn zielen het horen en lezen; dat nu de ziel die dorst heeft, zich lave, en de ziel die honger heeft, zich verzadige.” (Un appel à l’Amour, 471). Fascikel 13 551