Toen Hij ‘s avonds te Betanië teruggekeerd was, zijn verscheidene Joannes-leerlingen tot Hem gekomen, o.m. Saturninus; zij groetten Hem en brachten Hem tijdingen van bij Joannes, maar Herodes viel hem nog herhaaldelijk lastig. Deze avond kwam Nikodemus naar Betanië en hoorde in Lazarus’ huis de leerrede van Jezus aan. 439. 26 maart. – Jezus heeft deze morgen in Betanië Simon de Farizeeër bezocht, die daar een herberg of feesthuis heeft. Hier werd een grote maaltijd gehouden, waarbij Nikodemus, Lazarus, de leerlingen van Joannes en de leerlingen uit Jeruzalem vergaderd waren. Ook Marta en de H. Vrouwen uit Jeruzalem namen er deel aan. In Jezus’ tegenwoordigheid zegt Nikodemus quasi niets; hij is zeer terughoudend, ingetogen en luistert slechts benieuwd. Jozef van Arimatea is vrijmoediger en niet benauwd om een vraag te stellen. Simon de Farizeeër is niet slecht, doch nu nog een onzeker, aarzelend man; hij houdt het met de aanhangers van Jezus uit vriendschap voor Lazarus en staat ondertussen op goede voet met de Farizeeën. Hier is ook een opmerking over de schoonheid van Jezus’ ogen en de scherpte van zijn blik, op haar plaats, te meer daar wij vergaten die te plaatsen bij nr. 376. Reeds in nr. 204 sprak K. van Jezus’ doordringende blik, waarmee Hij Natanael trof. In nr. 376 herinnerde zij weer aan de kracht van Jezus’ oogslag. Over Jezus’ ogen en blik zegde Zr. Jozefa Menendez: “Wat in Jezus’ vele verschijningen altijd de grootste indruk op mij heeft gemaakt, zijn Zijn zo schone ogen, waarvan de blik zo diep in de ziel doordringt.” (Un appel à l’amour, 431). Deze bemerking vloeit keer op keer uit haar pen en haar levensbeschrijver benadrukt dit: “Gaarne noteert de zuster die blik van Jezus, die op zichzelf reeds vrede is.” (ibid. 596). Fascikel 13 582