Dit paasmaal geschiedde op een andere wijze dan het laatste paasmaal van Jezus, (dat letterlijk Exodus 2 volgde). Dit hier bij Lazarus was meer joods; zij hadden hier allemaal stokken in de hand; hun klederen waren opgeschort en zij aten zeer haastig; in het laatste avondmaal had Jezus twee stokken kruisgewijs. Zij zongen ook psalmen en aten al staande zeer haastig het paaslam helemaal op. Daarna gingen zij aanliggen. Nochtans namen zij het paasmaal niet geheel zoals de Joden het toen aten. Zij lieten veel toegevoegde farizese gebruiken achterwege. Jezus legde hun alles uit; Hij sneed de drie lammeren voor en diende zelf de tafel; Hij zei dat Hij dit nu als een dienaar wilde doen. Hierna bleven zij nog tot in de nacht tezamen en zongen en baden. Heden (nog steeds 10 april = 14 Nisan; voorbereidingsdag) was het zeer stil en somber in Jeruzalem. De Joden die niet voor de slachting van de lammeren naar de tempel moesten gaan, bleven in hun huizen; deze waren allemaal met donkergroen loof versierd. Na het slachten was die enorme mensenmenigte zo geheel binnenshuis bezig en was het daarbuiten zo stil, dat het een akelige indruk op mij maakte. Ik zag heden ook waar die vele paaslammeren voor de vreemdelingen gebraden werden; dezen waren hoofdzakelijk bij de stadspoorten gekampeerd. Op verscheidene plaatsen, binnen en buiten de stad, waren zeer lange en brede, doch lage muren opgericht, zodat men er gemakkelijk boven op kon gaan; deze muren waren vol braadovens, de een tegen de ander. Van afstand tot afstand woonde een opzichter, die een oog op alles hield. Bij hem kon men zich al het nodige tegen een geringe prijs aanschaffen. In zulke ovens lieten de reizigers en vreemdelingen, ook op andere feesten en tijden, hun spijzen bereiden. Fascikel 13 605