Ontroerend was het te zien hoe Jezus de kinderen van de bestuurder van het landgoed in de tuin onderwees. Nu had Hij ze vóór zich, dan weer aan zijn borst, of hield ook de twee kleinste tegelijk met zijn armen omvat. Hij sprak hun over de gehoorzaamheid aan hun ouders (Ef. 6, 1-3), en over de eerbied jegens ouderlingen. De Vader in de hemel, zei Hij, had hun HUN vader gegeven; zoals zij hun vader eerbiedigden, zo moesten zij ook de hemelse Vader vereren. Hij vertelde aan deze kinderen ook over de zonen van Jakob en over de kinderen van Israël, hoe zij gemord hadden en daarom niet in het Beloofde Land gekomen waren (I Kor. 10, 10). En toch was het Beloofde Land zo wonderschoon. En dit zeggende wees Hij hun op de schone bomen en vruchten in de tuin en Hij beschreef hun de schoonheid van het hemelrijk, dat eveneens beloofd is aan hen die Gods geboden onderhouden en dat een nog veel heerlijker land is; daarmee vergeleken is het aardse Beloofde Land slechts een woestijn. Daarom moesten zij volgzaam, gehoorzaam, onderworpen zijn en alles met dankbaarheid verdragen wat Gods Voorzienigheid hun zou overzenden (of laten overkomen); zij mochten nooit morren, indien zij uit het hemelrijk niet uitgesloten wilden worden; zij mochten niet twijfelen aan de schoonheid van dit rijk, zoals de Israëlieten in de Het oude Atarot was veel groter dan het huidige dorp dat er maar een klein gedeelte van bedekt. 300 meter ver, zo ten westen als ten oosten van het dorp, vindt men nog in de rots gehouwen oude citernes; het was dus een aanzienlijke stad. Fascikel 15 842