Toen Jezus in de stad kwam, waren zeer vele zieken op zijn weg geplaatst; reeds gisteren waren zij te Kafarnaüm aangekomen, maar nog niet genezen. Jezus genas er een groot aantal op zijn weg naar de synagoge. Hier predikte Hij en verhaalde en verklaarde ook ondermeer een parabel, maar ik ben vergeten welk een. Toen Hij bij het buitenkomen het volk nog langer toesprak vóór de synagoge, wierpen verscheidene mensen zich vóór Hem neer en smeekten Hem om de vergiffenis van hun zonden; het waren 6 personen: - 2 echtbreeksters die door hun mannen verstoten en publieke vrouwen geworden waren en - 4 mannen met zulke er onder die zich aan hoeren hadden vergrepen. Zij smolten weg in tranen en wilden hun zonden voor het hier verzamelde volk openlijk bekennen. Maar Jezus zegde dat hun zonden Hem bekend waren, dat er eens een dag zou komen dat de openbare schuldbekentenis nodig zou zijn; hier echter kon er alleen ergernis voor anderen en vervolging tegen henzelf uit voortvloeien. Maar Hij vermaande hen op zichzelf te waken om niet te hervallen, en, in elk geval, zelfs indien zij nog hervielen, nooit te wanhopen, maar door boete hun toevlucht te nemen tot God. Daarna vergaf Hij ook hun zonden; en daar de mannen vroegen wat zij doen moesten, naar de doop van de leerlingen van Joannes gaan of wachten tot ZIJN leerlingen zouden dopen (nl. in nr. 686) antwoordde Jezus hun naar de doop van de leerlingen van Joannes te gaan. De aanwezige Farizeeën waren er zeer verwonderd over dat Hij het waagde zonden te vergeven en zij vroegen Hem daar rekenschap van, maar Hij bracht hen door zijn antwoorden tot zwijgen en zegde dat het Hem Fascikel 15 875