Na de maaltijd ging Jezus nog eenmaal naar de synagoge en ik hoorde Hem o.m. leren uit Jesaja, hoe deze profeet aan Achaz had voorspeld: “Zie de maagd zal ontvangen en een zoon baren, enz.” (Jes. 7, 14). Na de synagoge verlaten te hebben, genas Hij nog vele mensen op de straten tot in de nacht. Onder deze was er menige bloedverliezende vrouw; zij stonden op een afstand, treurig en geheel in hun sluier en mantel gehuld; zij mochten tot Hem en het volk niet naderen272. Jezus kende hun leed, wendde zich in hun richting en genas ze met een oogslag. Hij raakte tot nog toe zulke lijderessen niet aan. In dit verbod van de Wet lag een geheim dat ik nu niet kan uitspreken. Deze avond (waarmee 11 augustus of 18 Ab begon) ving een vastendag aan273. Terwijl Jezus met de leerlingen naar het huis van zijn Moeder ging, zegde Hij tussen het gesprek in, dat Hij de volgende dag met hen op het Meer van Gennezaret wilde varen en ik hoorde Petrus zich verontschuldigen wegens de slechte toestand van zijn schip (zodat men in plaats daarvan een wandeling te lande deed). De mensen aan wie Jezus hun zonden vergeven had, waren in boeteklederen en sluiers gehuld. Op de voorlaatste sabbat waren de Joden in het zwart (grauw boetgewaad) gekleed (cfr. fasc. 14, nr. 478, voetnoot 227). De gehele laatste tijd brachten zij in boetvaardigheid door, ter herinnering aan de verwoesting van Jeruzalem (cfr. fasc. 15, nr. 553, voetnoot 265). (Op 2 augustus werd gevast wegens de verwoesting van Jeruzalem). 272 “Een vrouw die aan bloedvloeiing lijdt, is onrein; het bed waarop zij dan slaapt, het huisraad waarop zij zit, wordt onrein en wie deze dingen aanraakt, is eveneens onrein.”; zie de verschillende gevallen in Lev. 15, 19, enz. 273 De Joodse kalender tekent op 18 Ab een vastendag aan wegens de uitdoving van de westelijke lamp onder koning Achaz. Fascikel 15 877