verheugd de Nazarethanen over zijn bezoek waren, maar Hij antwoordde hun dat deze vreugde van hen spijtig genoeg slechts van korte duur zou zijn, want zij zouden niet willen verstaan noch aannemen wat Hij hun te zeggen had. Hij ging hierop in de stad. (Deze Essenen woonden aan de noordkant, zie kaartje hiervoor). De Nazarethanen hadden mannen aan de poort geplaatst om Hem op te wachten. Nauwelijks verscheen Hij of verscheidene Farizeeën en vooraanstaanden, van veel volk vergezeld, kwamen Hem tegemoet. Men verwelkomde Hem plechtig en wilde Hem naar een openbare herberg leiden, waar zij een officiële ontvangst met maaltijd vóór de sabbat bereid hadden. Nochtans nam Hij hun aanbod (nu) niet aan en zegde dat Hij voor het ogenblik eerst wat anders te doen had, en Hij begaf zich aanstonds naar de synagoge; zij volgden Hem en er verzamelde zich een grote menigte volk. Dit geschiedde nog vóór het begin van de sabbat. 590. Hier maakte Jezus in zijn toespraak gewag van de komst van het Rijk en van de vervulling der profetieën. Hij vroeg om de schriftrol van Jesaja. (Wie bekwaam was om voor te lezen en uitleg te geven, mocht het woord vragen. Vermaarde rabbijnen of profeten hadden hiertoe het eerste recht). Jezus rolde het boek open en las: “De Geest van de Heer is op Mij; Hij heeft Mij gezonden om aan de armen de blijde boodschap te brengen, om hen die bedrukt van harte zijn, te genezen, om de vergiffenis aan de veroordeelden en de bevrijding aan de gevangenen aan te kondigen.” (Jes. 61, 1-3; cfr. Luk. 4, 18; Mt. 13, 53). Fascikel 15 906