717. Op de koepel van deze tempel zag ik een wonderkunstig toestel; het werd de ganse nacht in beweging gebracht. Het was een verlichte en door sterren omringde bol, die zich boven het dak voortbewoog en zowel van in de tempel als buiten zichtbaar was; hij bootste de loop van de sterren na en moest de nieuwe maan of het nieuwe jaar verbeelden; hij verplaatste zich langzaam en wanneer hij op de andere zijde aankwam, hielden de spelen en de feestviering aan deze zijde van de tempel op en begonnen aan de overzijde, waar de maan was aangekomen. Niet ver van de feestplaats (speel- of ontspanningsplaats), waar Jezus de maaltijd nam, was een grote lustplaats waar de jonge dochters hun spelen hielden; zij hadden hun rokken opgeschort, hun benen (met banden) omwikkeld en droegen in de handen bogen, pijlen en kleine spiezen, die met bloemen bewonden waren; zij liepen voorbij een speciaal feesttoestel, dat van takken, bloemen en allerlei versiering gemaakt was en schoten en wierpen onder het lopen naar vogelen die er aan vastgebonden waren en naar andere dieren: bokjes en dieren als kleine ezels, die rondom het toestel op een omtuind terrein rondliepen. Op dat toestel van takwerk was een walgelijk afgodsbeeld geplaatst met brede, open muil als van een dier; voor het overige was hij als een mens; hij hield de armen voorwaarts omneer; het beeld was hol en vuur er onder; de gedode dieren werden in de muil van dit beeld gelegd, vielen in het vuur neer en verteerden. De niet getroffen dieren werden afgezonderd en, naar ik meen, voor heilig gehouden, dan door de priesters met de zonden van het volk beladen en vervolgens in vrijheid gesteld. Het was iets in de aard van de verzoeningsdieren bij de Joden te Jeruzalem, waar op de verzoendag twee bokken uitgekozen werden. Een daarvan, door het lot aangewezen, werd door handoplegging met de zonden van het volk beladen en dan de woestijn ingejaagd (zie verder nr. 734). Fascikel 17 1212