Jezus verklaarde hun alles zeer diepzinnig en paste het op zichzelf toe. Bij deze en andere verklaringen waren zij rondom een wijngaardheuvel gezeten en aten bessen356. De Rekabieten verontschuldigden zich, daar de wijn hun verboden was (nr. 710, voetnoot 344). Maar Jezus verzocht hen om toch mee te eten en beval het hun zelfs. Hij sprak: “Indien gij daardoor zondigt, mag de schuld op Mij komen.” Terwijl zij zich hierbij op hun wet beriepen, kwam het gesprek ook daarop, dat Jeremias het hun eens op Gods bevel geboden had en zij het toch niet gedaan hadden (Jer. 35, 1-18), doch nu beval Jezus het hun en zij deden het357. Tegen de avond keerden zij naar Abila terug en er was nog een maaltijd, waarna de armen weer gespijzigd werden. Daarna leerde Jezus ook nog in de synagoge (waarschijnlijk ter wille van het feest, waarvan K. geen naam meedeelt, zoals ook hun wandeling een soort sabbatwandeling zal geweest zijn). Na deze bijeenkomst sliep Jezus in een tent op het dakterras van het huis der levieten. 356 Dit heuvelengewest tussen Abila en Gadara kan men op gedetailleerde kaarten bijzonder goed vaststellen 5 tot 8 km ten westen van Abila (waar ze ook meer zuidelijk mochten aangetekend worden; cfr. kaart Israël en ook kaart in Guide de Pal., blz. 638). 357 Waarom beveelt Jezus de Rekabieten mee druiven te eten? Wij vermoeden: omdat Hij niet wil dat zij langer hun roem, hun hoop en ideaal stellen in een uitwendige onderhouding van bijkomstig belang. De versterving moet om hogere motieven, vooral ter wille van de liefde, eens nagelaten kunnen worden; ze moet meer de liefde volgen dan voorafgaan, hoewel ze ook, de liefde voorafgaand, deze vermeerdert. Om zich uit de wijnheuvelen naar Gadara te begeven, gaat men nog even zuidwaarts, komt op een Romeinse heirbaan die van Gadara komt en volgt deze westwaarts. Fascikel 17 1229