735. Ik zag zijn handeling in het allerheiligste; het heilig voorwerp, de zegen (nr. 25 en 26) was niet meer in de Verbondsark, maar wel nog allerlei doekjes en vaten (of kastjes). Ook was de ark naar de laatste eisen van de kunst geheel vernieuwd; de houding van de engelen was veranderd, zij waren gezeten en als met drie banen omgeven; één voet lag boven op de ark, terwijl de andere ter zijde ervan neerhing; de kroon was nog tussen hen; er bevonden zich nog heilige voorwerpen in de ark: olie en reukwerk; ik heb alle ceremoniën gezien, die de hogepriester verrichtte, maar ik ben die vergeten; ik herinner me nog slechts dat hij bewierokingen en bloedbesprenkelingen deed; dat hij een doekje uit de heilige ark nam, zich aan een vinger wondde of bloed aan die vinger had, dit bloed met water mengde en dit bloedachtig water aan een reeks van priesters te drinken gaf; het was een soort voorafbeelding van de H. Communie; ik weet niet zeker of hij ook niet het doekje, dat hij uit de ark had genomen, in het water legde. Eertijds werd bij zekere gelegenheden water gedronken, dat over het heilig voorwerp (zinnebeeld van de geheimzinnige zegen) gegoten was. Zoals ik het in de mysteriën gezien heb. Misschien nam de doek waarin het voorwerp gewonden was geweest, nu de plaats in van dat heilige voorwerp zelf. Ik zag ook dat de hogepriester door een straf van God zeer ellendig met melaatsheid geslagen werd; dit veroorzaakte een grote verwarring in de tempel. *** Ik heb in hetzelfde visioen ook een zeer verschrikkelijke strafpredicatie in de tempel gehoord, ik meen, uit Jeremias. In de lijdensgeschiedenis noemt de evangelist Joannes beiden hogepriester (Joa. 18, 19. 22-24), maar hier schijnt Kaïfas toch wel de hoofdrol te spelen (cfr. nr. 1825). Fascikel 18 1257