Afgoderij in onze tijd. Wanneer mij de afgoderij van de mensen, de dieren- en beeldenaanbidding van de eerste tijden af, het herhaaldelijk zich wenden van de Israëlieten tot de afgoden en Gods grote barmhartigheid in het zenden van profeten getoond werd, wanneer ik mij hierop verwonderde hoe de mensen zulke gekheden en gruwelen konden aanbidden, werden mij in een visioen al diezelfde gruwelen getoond, die nu nog bestaan, doch in een andere, verfijnde, meer subtiele vorm. Ik zag nl. in ontelbare taferelen over de gehele wereld hoe de afgodendienst in de christenheid gepleegd wordt en ik zag die dienst nagenoeg in alle vormen, waarin hij eertijds uitgeoefend werd. - Ik zag priesters die naast het H. Sacrament slangen aanbaden; hun verschillende hartstochten geleken op verscheidene figuren van zulke slangen. - Ik zag bij intellectuelen, toonaangevers en geleerden allerlei zulke dieren welke zij aanbaden, terwijl zij over alles wat de godsdienst betreft, hun gevoelens uitkraamden. Ik zag padden en allerlei nog walgelijker dieren bij geringe, arme, verworden lieden. - Ik zag ook sekten, verzonken in de afgodendienst, b.v. een donkere, gereformeerde kerk in het noorden, met een ledig, gruwelijk altaar, waarop raven ter aanbidding geplaatst waren. Deze dieren zagen zij weliswaar niet, maar in hun ijdelheid en opgeblazen laatdunkendheid aanbaden zij die. - Ik zag geestelijken voor wie grijnzende nar- en mopsfiguren, terwijl zij hun brevier baden, de bladen omkeerden. Ja, ik zag bij sommigen zelfs de oude, authentieke afgodsbeelden, zoals Moloch, Baäl en andere midden tussen hun boeken op de tafel staan, hen beheersen en hun brood en verkwikking overreiken. Fascikel 18 1264