en hield een toespraak tot het volk, dat er met fakkels omheen was komen staan (Jud. 13, 17; 16, 1-21; 13, 16. 19). Na de definitieve nederlaag van het vijandelijke leger kwamen de priesters van Jeruzalem Judit eren (15, 9-12) en zij trok met hen naar Jeruzalem in de tempel, waar zij het zwaard van Holofernes, waarmee ze hem gedood had, als een zegeteken en wijgeschenk ophing (Jud. 16, 22-24). Jezus te Salim. 771. Nog 16 oktober. – Van zijn laatste herberg (te Awerta) ging Jezus, zoals gezegd, een paar uren noordwaarts, waar aan de zijde van het woud, een van de voor Hem ingerichte herbergen stond. Ik geloof dat zijn komst aangekondigd en de herberg in gereedheid gebracht was. (K. was vergeten wat Jezus daar verrichtte). Van hier ging Hij door het woud oostwaarts over de hoogte (de rug van de centrale bergketen) en daalde dan weer af tot de velden, waarop de burgers van Salim bij buitengewoon grote graanstapels werkzaam waren (cfr. fasc. 11, nr. 301, voetnoot 95). Hij onderrichtte die arbeiders en ging dan met hen naar Salim, dat nog iets dieper en een uur van de Jordaan lag. Reeds vóór Salim zag men tuinen en prachtige lanen; de stad ligt zeer aangenaam; ze is niet zeer groot, maar netter en regelmatiger dan vele andere hier in het rond. In het midden ligt een bron en de stad is er stervormig omheen gebouwd. Alle straten lopen naar de bron en de lanen doorkruisen de straten; nochtans is dit alles een weinig in verval. De bron wordt voor heilig gehouden, want ze was eenmaal bedorven, zoals die bij Jericho, en Elizeüs heeft ook deze, gelijk gene, met zout en water weer goed gemaakt, met water nl. waarin het heilig voorwerp (zinnebeeld van de geheime Fascikel 18 1350