Verscheidenheid in Jezus’ genezingswijzen. Jezus heelde hier op verscheidene manieren. - Enigen genas Hij uit de verte met een blik en een woord; anderen raakte Hij aan; nog anderen legde Hij de handen op, of ademde Hij aan, of zegende Hij, of bestreek Hij met speeksel de ogen. - Sommigen raakten ZELF Hem aan en waren genezen, terwijl Hij er ook liet genezen worden op een afstand, zelfs zonder zich tot hen te wenden. Hij ging in de laatste tijd van zijn openbaar leven, schijnt het mij toe, in het algemeen vlugger daarbij te werk dan in het begin. Dit ziende dacht ik dat die grote verscheidenheid in de manier van helen aangewend werd, om te tonen dat Hij niet aan een enkele wijze of vorm gebonden was, maar het op alle manieren kon doen. Jezus zelf trouwens zegt eens in het evangelie dat de ene categorie van duivelen anders uitgedreven wordt dan de andere (cfr. Mt. 17, 20). Hij paste heel zeker zijn geneeskracht aan bij ieders kwaal, geloof en natuur, evenals Hij ook nu nog de zondaars verschillend tuchtigt, verschillend bekeert. Jezus verbrak niet de ordening of schikking van de natuur, Hij maakte slechts haar banden los; Hij hieuw geen knopen door (vernietigde niets, brak niets), maar ontknoopte die en alle knopen kon Hij open maken. Hij had alle sleutels, en daar Hij een Godmens geworden was, handelde Hij in menselijke vormen en wijzen, die Hij heiligde. Ik had ook vroeger reeds deze onderrichting bekomen, dat Hij op al die verschillende wijzen geheeld heeft tot voorbeeld, om de leerlingen de vormen voor elke handeling aan te leren. Inderdaad, zijn veelvormige gebaren bij het genezen, zijn als de voorboden en voorafbeeldingen van de verscheiden vormen van de kerkelijke zegen, wijdingen en sacramenten. Fascikel 18 1377