en tenslotte uit de profeet Osee (= Hosea). Hosea (1,1-14,10) Opschrift (1,1-1) De geboorte der drie kinderen van Gomer (1,2-12) Israëls verwerping en herstel (2,1-22) Aangenomen, doch afgezonderd (3,1-5) Tegen ontrouwe priesters en een ontrouw volk (4,1-19) Israël met zijn leidslieden bedreigd wegens ontrouw (5,1-7) Genezing alleen door bekering (5,8-6,3) Een volk van boosdoeners (6,4-11) Efraďms onbekeerlijkheid (7,1-16) Efraďms naderende ondergang (8,1-14) Geen eredienst in den vreemde! (9,1-9) Efraďm ontvolkt (9,10-17) Beeldendienst te schande gemaakt (10,1-8) De zonde van Gibea Israël toegerekend (10,9-10) De HERE in Efraďm teleurgesteld (10,11-15) Des HEREN liefde voor en zijn oordeel over het volk (11,1-6) De barmhartigheid roemt tegen het oordeel (11,7-11) Efraďm en zijn stamvader Jakob (12,1-15) Des HEREN toorn treft Efraďm (13,1-14,1) Bekering en belofte (14,2-9) Naschrift (14,10-10) Toen Jezus de rollen overnam om te lezen, zonder dit eerst geweigerd of zich verontschuldigd te hebben, lachten de Farizeeën met minachting, om Hem voor een onbeschaafde uit te maken; zij waren opnieuw verbitterd, omdat Jezus nogmaals onder hen verschenen was, want de tijding van de opwekking van de jongeling van Naïm was reeds te Kafarnaüm bekend en evenzo zijn talrijke genezingen te Megiddo. Zij stelden zich angstig de vraag wat Hij nu weerom onder hen kwam aanvangen. De meeste familieleden van Jezus en ook alle heilige vrouwen waren heden in de synagoge. Toen het volk eruit ging en ook Jezus, door de leerlingen en Farizeeën gevolgd, de synagoge verliet, waren deze laatste voornemens nog in het voorhof met Hem te redetwisten, maar door de volgende onverwachte wending konden zij hun opzet niet ten uitvoer brengen. Buiten de deur gekomen, keerde Jezus zich om naar de zuilengang, waarop, boven, de twee onreine, melaatse mannen Fascikel 20 1607