902. De andere leerlingen hadden boven op de berg gewacht (of op de hoogte), terwijl Hij die vier geroepen had. Wanneer zij nu allen samen waren, gaf Hij aan deze vier het bevel hun weg te gaan en te dopen. Daar de evangeliën de levenswandel van Jezus en zijn omgang met de leerlingen niet tot in de bijzonderheden moesten bevatten, doch alleen de hoofdtrekken en voornaamste feiten, zo werd dit wegroepen van de vissers van hun schepen naar de oever en van hun voorgenomen visserstocht om hen uit te zenden tot het vissen van mensen, aan het begin gezet, als was dit de gehele roeping van Petrus, Andreas, Jakobus en Joannes. Bij Mt. reeds in 4e hoofdstuk, bij Mk. reeds in het 1e hoofdstuk,   doch bij beiden zit Joannes toch reeds gevangen; zo ook bij K.,   maar hij is nog niet onthoofd.    Bij K. zien wij hoe zij Jezus reeds meer dan een jaar kennen en vele  voorbereidingen en wonderen op deze definitieve roeping zijn  voorafgegaan.   Katarina vervolgt:  Bepaalde wonderen, parabelen en onderrichtingen van Jezus zijn als een bloemlezing van voorbeelden achter hun roeping geplaatst, zonder een nauwkeurige volgorde. Ik zag nu Jezus en een deel van de leerlingen, waaronder Saturninus als doper, in het gewest van Betsaïda-Julias trekken, terwijl Petrus met Andreas als doper en de overige vissers met enige andere leerlingen noordoostwaarts de berg opgingen en dan afdaalden in een dal, waardoor een kleine beek vloeit. In dit gewest waren zeer vele heidenen gekampeerd, van wie Jezus in de vorige dagen een deel op de doop had voorbereid. (Dit dal loopt ten noorden voorbij Groot-Chorazin, zie kaartje). Fascikel 20 1631