De andere leerlingen brachten hun dag door met de verdeling en onderbrenging van hun vissen. Een groot deel werd reeds op de oostzijde van het Meer aan de armen geschonken, aan wie zij deze wonderbare visvangst verhaalden. Ook de heidenen die aan die kant gelegerd waren, kochten een groot deel ervan en het overige vervoerden zij te water naar Kafarnaüm en Betsaïda. Allen waren nu vast overtuigd dat hun bezorgdheid voor hun bestaan zinloos was, want, zo zeiden zij, gelijk het Meer in de storm Hem gehoorzaamt, zo gehoorzamen Hem ook de vissen en laten zich vangen op zijn wil. Tegen de avond kwamen zij weer op de landingplaats op de oostkust en Jezus met zijn twee gezellen (Saturninus en Veronika’s zoon) voer met dezen over naar Kafarnaüm. Aangeland ging Hij naar het huis van Petrus bij de stad en genas daar vele, gans verlaten, onreine zieken, mannen en vrouwen tot bij het fakkellicht in de nacht. Het waren zulke zieken die niet openbaar en bij klaren dage met de anderen meegebracht hadden mogen worden. Hij genas ze daarom in de eenzaamheid van de nacht in het voorhof van Petrus’ huis. Daar waren zieken onder, die sedert vele jaren afgezonderd en erg vervallen waren. Het overige van de nacht besteedde Jezus aan het gebed. Ik zag heden ook nog iets anders; namelijk waarom de dochter van Jaïrus opnieuw ziek moest worden. Jaïrus is een lauw, nalatig man, hoewel niet boos, maar toch totaal verstoken van ijver en toewijding. Hij is 36 jaren en zijn vrouw ongeveer 25 jaar; ook deze is niet deugdzaam, maar ijdel en zinnelijk; de dochter is een verwend, wekelijk en pronkziek meisje, zeer zwak voor haar leeftijd, want zij kan al 11 jaar zijn en is nog als een meisje van 8 jaar, vergeleken met andere joodse kinderen. Fascikel 20 1661