overhaastigs en alles geschiedt waardig, voornaam, gematigd, zonder overtollige woorden; Hij gaat doeltreffend te werk, zeker van zijn zaak. In troost en vermaning is Hij zachtmoedig en voldoende streng, in geduld en liefde overvloeiend, onuitputtelijk. Hoewel niet gehaast, handelt Hij zeker en beslist, weet wat Hij wil en wijkt niet af van zijn doel. Menige zieke gaat Hij tegemoet, ja, van de weg afwijkend schijnt Hij hen tegemoet te snellen, gelijk een liefdevolle mensenvriend, die wil redden wat en waar Hij kan. Anderen ontwijkt Hij, stelt Hij uit, laat hen terugkomen, Hem langer volgen en nog lang hun smeekbede herhalen. Uit deze bergprediking heb ik door ziekte geen bijzonderheden onthouden. Het is een mooie bergplek waar Jezus leerde, voorzien van een stenen leerstoel, waarop eertijds ook profeten geleerd hebben. Van deze plaats ziet men over het dal Esdrelon (nr. 991, voetnoot 507) en ook tot in het gewest van Megiddo. Hier waren zeer vele mensen uit de omliggende steden, ook vele zieken en onder deze waren er verscheidene uit Nazareth, die Jezus daar niet genezen had, maar nu hier genas. Ook waren bezetenen gekomen, die Hij bevrijdde en die Hem verkondigden. Hij onderwees hier weer over de zaligheden en wel over de eerste vier, verhaalde parabelen en predikte boete en de komst van het Rijk. Zo groot was zijn liefde dat Hij hen bad de genade aan te nemen, eer het te laat was. De apostelen luisterden toe, omdat zij deze prediking op hun naaste apostolaatstocht op eigen hand en manier voort moesten leren. 999. Fascikel 21 1861