dochteren der mensen als godinnen ziet; zij ziet dat zogenaamde  goden en godinnen mensen zijn, die onder toverachtige invloeden en  door mysterieuze tussenkomst van de hel voortgebracht werden en  die, uitgerust met wonderbare macht, bedreven zijn in de toverkunst  en door de duivel bestuurd worden.”   1007. Hedenavond (nog 7 januari) zag ik het feest van Herodes’ geboorte beginnen. Herodias woonde in een vleugel van het kasteel, aan een zijde van een groot hof (binnenhof, waarschijnlijk in de achtervleugel aan het einde van het binnenhof). Haar verblijf ligt even hoger dan de tegenovergelegen grote zaal (der mannen), waarin het eigenlijke feest plaats had (van Herodes en zijn mannelijke genodigden). Uit de open zuilengangen van de vleugel, waarin Herodias woont, ziet men tussen de open zuilen door tot in de lager gelegen feestzaal van de mannen. Hier, vóór deze zaal van Herodes, was in het binnenhof een prachtige zegeboog opgericht, waartoe men met trappen opsteeg en waar men onderdoor (in het portiek of in de zuilengang kwam en vervolgens) in de zaal ging. Men zag zo diep in deze zaal, als had ze geen einde en alles glansde er van spiegels, bloemen, goud en groen, boompjes en struikjes; het licht verblindde de ogen, want alles, tot aan het einde van de zaal, alle zuilen en gangen, waren vol fakkels, lampen en vuren, vol doorzichtige en schitterende spreuken (welkomswensen, plezierige rijmen, enz. in lichtletters), vol beelden en vazen. 1008. Herodias en haar vrouwelijk gevolg stonden alle belicht in de hoger gelegen gaanderijen van hun kasteel (of vleugel), in prachtig toilet, en schouwden omneer, toen Herodes, te midden ener begeleiding van vele prachtig geklede gasten, door zingende koren begroet, over het binnenhof op tapijten vooruit schrijdend, de trap naar de triomfboog besteeg. Fascikel 21 1880