Rondom de synagoge waren drie zegebogen opgericht, met wijngaardranken, koornaren en allerlei bloemenkransen versierd. De feestvierders trokken ook in een processie door de straten, die met bloemen bestrooid werden, want heden vierde men ook het Nieuwe-Maan-Feest, alsook het feest van het opstijgen van het sap in de bomen en van het rein-worden der bomen van 4 jaren oud. Daarom waren die menigvuldige bogen, die met groen en bloemen versierd waren, opgericht; dit geschiedde reeds heden, zonder twijfel omdat morgen de sabbat met de nieuwe maan begon (nr. 1034). Het feest om de verdrijving van de Sadduceeën uit het Sanhedrin viel gepast samen met de dag waarop de bomen herleven (of die herleving gevierd wordt), daar zij de verrijzenis loochenden. Jezus liet zich in de synagoge zeer sterk uit tegen de mening van de Sadduceeën, die geen verrijzenis aanvaardden. Op dit feest van heden waren ook Farizeeën van Jeruzalem hierheen gekomen. Zij twistten niet met Jezus, maar stelden zich zeer beleefd en hoffelijk aan. In het algemeen heeft Hij hier nog geen tegenspraak ontmoet; de inwoners zijn hier allen zeer goed gesteld en rechtschapen. Na het dempen van een andere opstand liet hij 800 notabelen uit het volk tijdens een feestmaal onder zijn ogen kruisigen en de vrouwen en kinderen van de gekruisigden onder hun ogen vermoorden. Alvorens te sterven wist hij het door list gedaan te krijgen dat zijn vrouw Alexandra ook door de Farizeeën als koningin werd erkend (cfr. Flavius Josephus, Ant. jud. II, nr. 540-566). In de schriftrollen van Qoemram is er sprake van een ongerechtig priester, vervolger van de ‘meester der gerechtigheid’. Huidige geleerden menen dat: - de eerste best Alexander Janneüs kan zijn, - de tweede, de overste van de Essenen, die te Qoemram hun klooster hadden. Terecht dus heeft K. Alexander Janneüs in nr. 400 een boze koning genoemd. Fascikel 22 1951