trekkend, kwam Hij zeer laat vóór Regaba aan, dat een vestingstad in het gebergte is601. Hier gingen zij op een eenzame plaats vóór de stad in het gras neerliggen om uit te rusten; en wachtten hier op het grootste aantal leerlingen van hun groep, die zich van Nobah uit in verschillende richtingen verspreid hadden. Toen nu de 15 hier weerom rondom Jezus verzameld waren, namen zij hun intrek in de herberg die voor hen in gereedheid gebracht was. Deze stad behoort tot de vlekken van de Gergesenen, waarvan ik, naar aanleiding van de uitdrijving van de duivelen bij Gergesa gewag gemaakt heb. Het was hun uiterste stad in het noorden en moreel de best gestelde. Gaulon en het ander stadje (Argob) waren grenssteden van de tetrarch Filippus. Maar het Gerasenerland (= Gergesenerland) schijnt mij zekere voorrechten op zelfstandigheid genoten te hebben. Jezus is ook te Gaulon geweest. 601 Regaba = tell Faras. – Met 99 kansen op 100 vereenzelvigen wij Regaba met tell Faras, een plaats 24 km ten noordoosten van de noordpunt van het Meer. De gegevens in K.’s verhaal brengen ons absoluut in die omgeving. Op een kaartje in Guide de Pal. blz. 638, is de rotsbewerking in de top van de heuvel, door K. vermeld, door een teken aangeduid. De heuvel bereikt een hoogte van 948 m. Vandaar dat het gezicht op die plaats buitengewoon ver draagt en overeenkomt met de beschrijving van Katarina; de burg ligt buitengewoon hoog, zegt zij, en een kwartier er achter lag de stad. Op de drieledige kaart Israël vinden wij daar juist eenmaal het teken van bergvesting, en 2 km meer noordelijk nogmaals hetzelfde teken, zodat het voor de hand ligt dat wij hier met de burg en de versterkte stad te maken hebben. K. vermeldt hier ook een karavaanweg of Romeinse heerweg; deze is nu veranderd in auto- of eersterangsweg en loopt tussen de twee vestingen. Deze ligging met een duidelijk overzicht over het Meer en zijn omstreken is van strategisch belang, en geen wonder bijgevolg dat Israël er niet over te spreken is het hoogland van Gaulon los te laten of terug te geven aan de Arabieren. Fascikel 23 2172