Genezingen. – Onderrichtingen over het gebed. 1152. 18 maart = 30 Adar. – Hier is een belangrijke bemerking te maken.  In fasc. 9, Inleidende  bemerking op Jezus’ openbaar leven, (vóór nr. 202), hebben wij doen  opmerken dat de joodse maanden achtereenvolgens 30 en 29 dagen  telden.  Daar zagen wij dat de laatste maand, Adar, er slechts 29 had.    In de VOORREDE, nr. 12, is hetzelfde gezegd: “De maanden telden  om de beurt 30 en 29 dagen, maar het geval kon zich voordoen dat  er twee maanden van 30 en twee maanden van 29 dagen op  elkander volgden, maar nooit mochten meer dan 8 maanden van 30  of 29 dagen voorkomen in een jaar.”    Hier moeten wij een geval aannemen dat de maand Adar, die 29  dagen telt, er één bij gekregen heeft.  Anders loopt onze telling in de  war en valt Pasen op 16 Nisan, in plaats van op 15 Nisan, en vallen ook  de andere feesten die van Pasen afhangen, b.v. Pinksteren, een dag  later dan het moet.  Daarom is het heden: 30 Adar.  Reeds vóór het dagaanbreken voeren zij van Betsaïda weer naar de oostzijde. Jezus hield een toespraak op de berg boven de tolplaats van Matteüs (dus tussen zijn tolhuis en de haven Mesadijeh). Daar was een grote menigte toegestroomd en onder deze waren vele heidenen uit de Dekapolis en ook karavaanvolk. Op draagbaren en ezels werden ook zeer vele zieken aangebracht en de heuvel opgedragen en Jezus genas hen (Mt. 15, 30-31). Maar zij waren niet allen blind-, lam- of stomgeboren; heden waren er ook met zieke ogen en lammen, die dit door een ramp geworden waren en ook hervallenen. Jezus leerde onder andere over het gebed, hoe en waar zij moesten bidden. Hij legde de nadruk op het dringend karakter dat het gebed moet hebben. In zijn uiteenzetting kwamen de volgende uitspraken voor: “Als een kind om brood bidt, geeft de vader het geen steen, en als het om een vis vraagt, geeft hij het Fascikel 23 2203