Toen kwam hun daar Judas de Gauloniet tegemoet, die reeds vóór hen hier binnen gevlucht en ontsnapt was, maar zij hielden hem voor een Romein. Hij riep nog dat hij Judas, hun aanvoerder, was, maar zij lieten zich niet overtuigen en doorstaken hem. Ten gevolge van de gelijke kleding van de Galileeërs en de moordenaars, was de verwarring zo groot, dat wie een ander ontmoette, hem doodde. Nadat dit moorden en bloedvergieten bijna een uur had geduurd, stormde het gealarmeerde volk met wapens in de tempel, maar de Romeinen trokken zich terug in de burg Antonia en sloten ze achter zich. Pilatus was reeds vertrokken en de bezetting had de staat van beleg in de stad uitgeroepen; ze had alle posten en doorgangen bezet en versperd, en hield zich ten aanval gereed, om elke samenscholing en poging tot opstand te beletten. Staande op een steile, duizelingwekkende hoogte aan de ene zijde van de tempel, wierp ik een blik naar beneden in de enge straten, en ik zag vrouwen en kinderen, jammerend en huilend van het ene huis in het andere lopen; het waren zulke die de moord op hun vaders en mannen vernomen hadden, want ook vele arme sukkelaars die in de buurt van de tempel woonden en er een betrekking als dagloner hadden, waren omgekomen. De schrik en verwarring was vreselijk en alles vluchtte uit de tempel, zodra de vermindering van het gedrang hun dit mogelijk maakte. De oudsten, de oversten, gewapende mannen en ook Farizeeën kwamen zich op de hoogte stellen van de toestand. Overal rond lagen lijken in plassen bloed en meerdere stervenden en zwaargewonden lagen te kreunen en te rochelen, of wentelden zich in hun bloed op de harde bodem. Ook geldstukken lagen hier en daar op de grond gestrooid. Eerst nu kwamen de vrienden en verwanten van de onschuldig vermoorde Jeruzalemnaren, die in de schermutseling toevallig gedood waren, hier aan; zij vermeerderden de heersende drukte Fascikel 24 2273