Reden van Jezus’ komst naar Cyprus. 1290. Ik had vandaag groot verdriet bij het vooruitzicht dat Jezus’ onvermoeide inspanningen op Cyprus zo weinig vruchten zouden dragen, zo weinig dat men, zoals de Pelgrim zegt, nergens, ook in de H. Schrift niet, iets van deze reis vermeld vindt, en dat er zelfs niet in gezegd wordt dat Paulus en Barnabas daar veel tot stand gebracht hebben; maar ik had een visioen daarover en ik herinner me nog het volgende ervan. Jezus heeft op Cyprus 570 zielen gewonnen, heidenen en Joden; zij zijn Hem gedeeltelijk aanstonds, gedeeltelijk later gevolgd. Ik heb gezien dat de zondares Merkuria met haar kinderen Jezus spoedig gevolgd is en veel geld en goed met zich heeft meegenomen. Ik heb haar bij de H. Vrouwen gezien. Later, bij de stichting van een christelijke nederzetting rond Ofel tot tegen Betanië, zag ik haar aan de diakens grote geldsommen geven voor het onderhoud en de onderbrenging van de gelovigen. Ik zag ook dat Merkuria tijdens een opstand tegen de christenen vóór de bekering van Saulus gedood geworden is; het geschiedde, toen deze met grote woede naar Damascus trok. Na de afreis van Jezus weken vele Cyprioten, heidenen en Joden, met geld en goed naar Palestina uit; zij trokken er geleidelijk al hun rijkdommen uit en dit verwekte een grote weerstand en gemor onder de andersgezinden van hun familie, die zich daardoor gekrenkt, verongelijkt en benadeeld waanden; men maakte Jezus uit voor een bedrieger. Joden en heidenen spanden tezamen, niemand mocht nog van Hem spreken. Vele mensen werden aangehouden en gegeseld; de heidense priesters martelden hun onderdanen en dwongen hen te offeren. Fascikel 25 2506