Eerst leerde Jezus in het algemeen over de plichten van de huwelijke staat, en in het bijzonder over de plichten van de vrouwen. Zij moesten naar de ogen van de man zien, en buiten dit de ogen neergeslagen houden. Hij prees de gehoorzaamheid, ootmoedigheid, kuisheid, naarstigheid en de goede opvoeding van de kinderen aan. Nadat de vrouwen weggegaan waren om in Leppe de maaltijd gereed te maken, bereidde Jezus de mannen tot de doop voor; Hij sprak over Elias, over de grote droogte van het land in die tijd en over de regenwolk, waarom Elias had gebeden, en die hij uit de zee had zien opstijgen. Ook heden hing dicht bij de aarde zulk een mistwolk gelijk onlangs, en men kon niet ver om zich heen zien. Jezus zei dat de droogte ten tijde van Elias een straf van God was voor de afgoderij van Achab (I Kon. 17, 1). Toen was tegelijkertijd een verschrikkelijke dorheid en droogte in de harten ontstaan, want de genade en zegen hadden zich teruggetrokken. Hij vertelde hoe Elias zich bij de beek Krit verborgen had gehouden en hoe de vogel hem spijs had gebracht; voorts hoe hij de afgodendienaars op de Karmel had beschaamd en verslagen en hoe de wolk daarna opgestegen was en alles door de regen had verkwikt (I Kon. 18; fasc. 2, nr. 31). Jezus vergeleek deze regen met de doop en vermaande hen zich te bekeren, en niet, gelijk Izebel, in zonden en in de dorheid en ongevoeligheid des harten te blijven na de val van deze doopregen. Hij legde dit alles breedvoerig uit. Fascikel 25 2565