Toen hierover strijd en moeilijkheid ontstond en enigen het volstrekt niet wilden verstaan, zonderde Jezus een vijftigtal van hen af, die rijper waren voor zijn leer, en de anderen zond hij heen, om ze bij een andere gelegenheid grondiger voor te bereiden. Hierop ging Hij met de uitgekozenen buiten de stad naar de tuin van de baden bij de waterleiding; Hij onderrichtte hen al wandelend. Ik zag hen weldra stilstaan en de luisteraars met allerlei bewegingen en gebaren vragen stellen en opwerpingen maken en Jezus hun antwoorden en verklaringen geven, en dit niet zelden met opgeheven vinger. Het gesprek was zeer levendig, met gebaren van handen en vingers. Toen Hij hun uiteenzettingen had gegeven van de grote genade, van de zaligheid, die de mens alleen kan bekomen door de doop, die eerst toegediend zou worden na de voltooiing van het offer, waarvan Hij hun voorgaandelijk had gesproken, vroegen enigen Hem of ook de doop die zij nu ontvingen, deze genade meedeelde, en Hij antwoordde: “Ja, indien gij in het geloof volhardt en de waarde van dit offer erkent, want zelfs de oudvaders, die de doop niet ontvangen, maar er naar verzucht en hem in de geest voorzien hebben, zullen door dat offer en die doop hulp (genade) ontvangen.”720 720 Doden deelachtig maken aan het doopsel. – Een soortgelijke vraag heeft bij de eerste christenen bestaan. “Als er geen verrijzenis bestaat,” zegt de H. Paulus, “waartoe dan zich voor de doden laten dopen?” Hier wordt een doopsel aangeduid dat ten gunste van de afgestorvenen ontvangen wordt. De exegeet Jos. Keulers stelt zich hierbij de vraag: “Is er in deze woorden sprake van het eigenlijk doopsel of van een ceremonie die erop gelijkt?” Fascikel 26 2581