andere volkeren, op een gemengde, onvolkomen (gedeeltelijk heidense) wijze. (Zijn godsdienst was met dwaling, bijgeloof en heidense opvattingen vermengd). 1446. Bilam is vroeg van zijn stam- en familiegenoten weggetrokken om in de eenzaamheid op de bergen te gaan leven en hij heeft zich in het bijzonder op deze berg opgehouden, ik meen met een hele groep andere profeten of (profeten-) leerlingen. Van Balak terugkerend, wilde hij naar zijn verblijf op deze berg terug, maar door toedoen van God, die het verhinderde, kon hij er niet meer op. Hij was door zijn schandelijke raad aan de Moabieten (Num. 31, 16), diep uit alle genade gevallen. Geheel in de war dwaalde hij rond in de woestijn, waarin hij omgekomen is, ik weet niet meer op welke wijze (nl. door het zwaard van de Israëlieten, Num. 31, 8). Ik heb zeer veel van hem gezien. Reeds toen de dochter van Jefte op de berg trok (fasc. 17, blz. 34, beneden), was deze met tuinen, enige woningen en verblijven bedekt, en door eenzame profeten of kluizenaars bewoond. Jefte’s dochter was geen Jodin van zuivere afkomst en zeden. Zij en haar vader hadden in hun bestaan, in hun opvattingen en levenswijze heidense elementen en trekken. In deze tijd, nu Jezus hier kwam prediken, strekten zich boven op de berg zeer mooie tuinen uit; er was daar een prachtige leerstoel, een voortreffelijke bron (of watervijver ?) en enige oude torens. 1447. ‘s Avonds ging Jezus verder naar Datema, zowat een uur ten zuidwesten van hier. Die stad is groot, maar verwoest en was eertijds een vesting. Ik meen dat er eenmaal Joden in belegerd zijn geworden en dat Judas de Makkabeeër hen ontzette en bovendien een schitterende overwinning op de vijand behaalde, waarvan hij er velen in de pan hakte (I Makk. 5, 19-13 en 24-34). De mensen van dit gewest zijn hier vol van de heiligheid van de Davidsstraat. Bij Jezus roemden zij erop, bewoners van dit Fascikel 26 2825