wilden trouwen, waren van vaderlijke zijde bloedverwanten en zij raadpleegden Hem daarover. Hij verklaarde hun uit Mozes dat hun huwelijk tegen de Wet zou zijn en Hij leerde ook in het algemeen over het huwelijk. Beide beloofden elkander kuis te blijven. Daar Jezus hier nu over het huwelijk leerde, werd Hem verteld dat hier in de nabijheid een dorp bestond, waar de mensen hoegenaamd geen inzicht in de huwelijkswetten meer hadden en dat daar een man nu reeds de 7 zusters van zijn eerste vrouw na elkander had gehuwd. Men vertelde dit aan Jezus met droefheid en de Heer besloot er zich heen te begeven. Ook hier waren op de bruiloft 2 bijzondere mannen uit de stad. De één had bij zijn vrouw geen kinderen, maar had er verscheidene bekomen bij de vrouw van die andere man, die Eliud heette en die deze kinderen voor de zijne hield. De eerste, de echtbreker, werd gedurende Jezus’ lering onder de maaltijd door een grote angst overvallen. Ook tussen deze 2 families vereffende Jezus later (nrs. 1514-1515) de zaak. Hij legde hun de huwelijkswet uit; Hij bracht de schuldige tot boetvaardigheid en de verongelijkte tot vergevingsgezindheid en verzoening. Nog meer andere gevallen wist Jezus in orde te brengen. Daarna trokken vele van deze mensen met Hem naar Kedar terug om daar de sabbat te vieren. In Kedar dat maar een paar uren van hier verwijderd ligt, was bij de synagoge een openlucht-bidplaats in een tuin, waarin een klein altaar en lampen op hoge kroonkandelaars stonden. Tussen de plaats van de mannen en der vrouwen was een scheidshaag. De priesters ruimden de Heer graag hun plaats in; Hij hield dan ook in hun plaats de lering en het openlijk gebed. Hier bleven zij tot wel tien uur onder de sterrenhemel en Jezus begaf zich daarna naar de synagoge. Fascikel 27 2935