‘s Middags, als de hitte het hoogst was, rustten zij gewoonlijk bij zulke bronnen en aten vruchten. Daarna wasten de Heer en de jongelingen telkens elkanders voeten. Door de andere medereizigers liet Jezus zich niet aanraken. De leerlingen waren nu eens, ten gevolge van zijn grote meegaandheid, zeer vertrouwelijk met Hem, maar dan weer blikten zij (wegens de geheimzinnigheid van Jezus’ persoon) schuw en vreesachtig zijwaarts naar Hem toe, en wisselden dan een blik met elkander. Dit geschiedde, wanneer zij over zijn wonderen en zijn Godheid (welke zij vermoedden) nadachten. Ik zag ook dikwijls dat Jezus voor hen verdwenen scheen te zijn. Hij leerde en sprak met hen over alles, waartoe de weg aanleiding gaf (cfr. fasc. 11, nr. 301, voetnoot 95). 1555. Zij stapten door, ook gedurende een deel van de nacht. De jongelingen maakten dan vuur door middel van 2 stukken hout, die zij vlug in elkander ronddraaiden (cfr. fasc. 5, nr. 135). Ook hadden zij een soort van stoklantaarn bij zich, die boven open was en met een klein licht een grote, roodachtige schijn Fascikel 27 3005