waren. Jezus zegende de meeste van die kinderen, terwijl Hij hun de hand op de schouder legde, niet op het hoofd, zoals in Judea. In de tempel sprak Hij ook over zijn zending in het algemeen en over zijn aanstaande einde in het bijzonder. Hij zei ook - dat de Joden niet wisten dat Hij hier was, - dat Hij zich van jongelingen had laten vergezellen, die geen ergernis namen uit hetgeen zij zagen en hoorden en volgzaam waren als kinderen, - dat de Joden Hem gedood zouden hebben, indien Hij hen niet ontweken was, dat Hij hen was komen bezoeken, omdat ook zijzelf vroeger tot Hem gekomen waren, omdat zij trouw geloofd, gehoopt en bemind hadden. Hij vermaande al zijn toehoorders God er voor te bedanken, dat Hij hen in de afgoderij niet volkomen blind had laten worden, dat zij trouw en vast moesten geloven en edelmoedig nakomen hetgeen Hij hun had voorgehouden. Als ik me niet vergis, sprak Hij hun ook van de tijd van zijn terugkeer tot zijn hemelse Vader, en Hij bepaalde het tijdstip waarop zijn gezanten tot hen zouden komen. 1590. Hij zei hun ook nog dat Hij nu naar Egypte wilde gaan, waar Hij als kind met zijn Moeder was geweest, en ook dáár nog mensen wilde bezoeken, die Hem in zijn kindsheid erkend hadden. Daar zou Hij zich Fascikel 27 3057