1595. De heidense koning die gisteren daar aangekomen was, heette ‘ACICUS’ of ‘AAICUS’. (Zij kon het woord niet uitspreken en noemde de letters één voor  één, gelijk bij ‘KUPPES’, en meende dat de Latijnse hoofdletters  Griekse letters waren).    De oude dienaar en vriend van die koning was een sterrenlezer. Hij was als een profeet gekleed, had een lang gewaad aan en een gordel met vele knopen; hij had een tulband op, waarvan rondom vele witte strikken en knopen, die van boomwol schenen, afhingen. Hij had een lange baard; hun gelaatskleur was witter; zij wilden hier een tijdlang vertoeven; hun vrouwen en ander gevolg hadden verder achteruit in de vrouwententen (van de Driekoningenstad) hun intrek genomen; zij kwamen van 2 dagreizen ver. Ik heb Jezus niet met hen zien spreken, maar ik heb Hem horen zeggen dat ook zij nog verlicht zullen worden, en ik heb Hem de barmhartigheid van die koning jegens de mensen horen prijzen. De naam van hun land en zeer vele vreemde namen, die ik hier hoorde, ben ik vergeten. Ik hoorde ook namen als ‘Ormuzd’ en ‘Zorasdat’ (‘Zoroaster’, ‘Ahura-Mazdao’). geheel uitgestrekt op de grond kan liggen, maar dan is men niet meer geknield. Fascikel 27 3065