verbergen. Al het bloed van de profeten dat zij vergoten hadden, zou op hun hoofd neerkomen. Hij kondigde zelfs aan dat die profeten uit hun graf zouden opstaan, dat de aarde zou beven en zij, zonder zich te bekeren, verstokt zouden blijven. Ik heb, naar aanleiding van Jezus’ rede, (in bijvisioenen), ook gezien dat bij Jezus’ dood vele gebouwen te Jeruzalem instortten, graven opengingen, doden te voorschijn kwamen en dan weer verdwenen (in hun graf terugkeerden, nrs. 1950-1959). Jezus sprak ook van het offerblok en van de penning der weduwe, en toen Hij tegen avond uit de tempel ging, sprak Hij met haar onderweg en beloofde haar dat haar zoon tot Hem zou komen. Hierom was zij onuitsprekelijk gelukkig. Deze zoon van haar verenigde zich inderdaad met de leerlingen nog vóór Jezus’ dood. Deze weduwe was deugdzaam en streng wetsgetrouw, uiterst eenvoudig en rechtschapen. Jezus voorspelt de verwoesting van de tempel. 1722. Onderweg vestigde een leerling Jezus’ aandacht op de tempel (de enorme steenblokken) en op zijn schoonheid. Jezus antwoordde hem dat de ene steen niet op de andere zou blijven. Hij besteeg met hen de Olijfberg. Op de helling was een lustplaats, waar een stenen leerstoel stond, met graszoden banken er omheen. Daar kwamen de priesters ‘s avonds dikwijls, na hun moeizame dagtaak, zitten uitrusten. Jezus ging op deze stoel plaatsnemen (Mt. 24, 3) en enige apostelen vroegen Hem, wanneer dan de verwoesting zou gebeuren. Fascikel 28 3263