zou vragen: “Wat wilt u mij voor Hem geven?” Wanneer de Farizeeën een slaaf kochten, dan werd hun toch de prijs opgegeven en gevorderd, maar zijn verrader zou Hem leveren voor de prijs, die zijzelf zouden bieden. Hij zou zijn Meester nog smadelijker verkopen dan een slaaf. Bij dit horen weenden de leerlingen smartelijk en konden van verdriet niet meer eten, maar Jezus moedigde hen aan en reikte hun vriendelijk spijs toe; de leerlingen heb ik dikwijls veel liefdevoller, voorkomender en tederder jegens Jezus gezien dan de apostelen; ik geloof dat zij ootmoediger waren, omdat zij minder dikwijls bij Hem waren. Jezus gaf ‘s morgens nog veel onderrichtingen aan zijn apostelen, maar deze verstonden zij niet in hun hele diepzinnigheid en Jezus beval hun aan te tekenen wat niet klaar voor hen was. Nadat Hij hun zijn Geest gezonden zou hebben, zouden zij het zich daardoor herinneren en het verstaan (cfr. Joa. 14, 26). Ook zag ik Joannes en verscheidene anderen veel noteren. (Dit is nog een woord dat men in de afscheidsrede terugvindt en dus  een nieuw bewijs dat deze rede ook uitspraken bevat die op een  andere tijd, op een andere plaats, in andere omstandigheden  gesproken waren).   Jezus voorspelde hun vlucht en veel andere bijzonderheden die plaats zouden hebben, wanneer Hij verraden en overgeleverd werd. Zij konden het zich bij geen mogelijkheid indenken en toch deden zij het naderhand, waarover ik mij niet minder verwonderde. Hij zegde hun veel wat later volgen zou en hoe zij zich dan moesten gedragen. Fascikel 28 3292