De poort is sterk en lang; eerst gaat men onder een gewelfde boog, dan over een brug en dan nog eens onder een boog door. De poort ziet (niet vlak naar het westen, doch) in de richting waar de zon staat om 4 uur in de namiddag. Als men uit de stadspoort treedt, loopt links de stadsmuur (nog even verder) naar het zuiden over ongeveer dezelfde afstand als van mijn woning naar de stadskerk, wat ongeveer enkele minuten kan bedragen. Dan wendt hij zich een goed eind ver naar het westen en draait eindelijk naar het zuiden en sluit zo de berg Sion in. Rechts van de (Kalvarie-)poort loopt de muur noordwaarts tot Op dit punt schijnt in de stadsmuur een toe gemetselde poort geweest te zijn, buiten gebruik gesteld en daarom ‘oude poort’ genoemd. In de christelijke traditie kreeg ze de naam Gerechtspoort, omdat men geloofde of veronderstelde dat Jezus door deze poort de stad uitgegaan was. Even verder zou Hij zuidwaarts een weg ingeslagen zijn en zo Kalvarië bereikt hebben. Onze Katarina laat Hem, eer Hij de stadsmuur bereikt heeft, zuidwaarts een weg inslaan, die op een kleine afstand parallel loopt met de muur. Deze weg volgt Hij tot tegenover de Efraïmpoort die na Christus ook de naam Kalvariepoort kreeg. Van dit laatste stuk weg is het dat Katarina zegt dat hij naar de poort afdaalde. Aan de Efraïmpoort heeft de archeologie speciaal haar aandacht gewijd, zonder nochtans een duidelijk beeld ervan gekregen te hebben. Latere bouwwerken, muren en poorten die verband houden met de verbouwde stad Aelia Kapitolina, alsook wijzigingen aangebracht door de bouwmeesters bij de bouw van de H. Grafbasiliek hebben op dit punt het oorspronkelijk beeld, loop en structuur van muren en poort vertroebeld en onherkenbaar gemaakt. Waar K. spreekt van een boog, brug en tweede poortboog, kunnen wij dus haar aanduiding niet bewijzen maar kunnen ze aannemen op grond van het feit dat haar aanwijzingen over het algemeen juist zijn, gelijk ook hier in het algemeen haar aanduiding van de loop der muren. Fascikel 31 430